Στο παλιό λιμάνι της Σκοπέλου, «στον Μώλο» για τους παλιούς Σκοπελίτες, εκεί όπου η ζωή κυλάει αργά και ήρεμα, συναντάμε τον Βασίλη Κουρκουλιώτη, έναν παράκτιο ψαρά με το καΐκι του, την «Επιβίωση».
Καθισμένος στην πρύμνη του καϊκιού του, αγναντεύει τον πράσινο φάρο που στέκει απέναντι, ενώ η σκέψη του ταξιδεύει σε περασμένες ιστορίες.
Ο Βασίλης είναι ένας άνθρωπος της θάλασσας, που γνωρίζει τα μυστικά της και σέβεται τη δύναμή της. Με τα χέρια του ξεψαρίζει επιδέξια τα ψάρια που θα καταλήξουν, άλλες φορές για πώληση και άλλες για μεζέ με φίλους.
Δίπλα του, ένας γλάρος στέκει ανυπόμονα και παρακολουθεί την κάθε του κίνηση. Με το ράμφος τεντωμένο και τα φτερά έτοιμα για αποθαλάσσωση, περιμένει το συνηθισμένο του μερίδιο. Ο Βασίλης χαμογελά και του πετάει μερικά μικρά ψάρια. Το πουλί αρπάζει ένα στον αέρα με μοναδική επιδεξιότητα και φτεροκοπά ευτυχισμένο.
Η σχέση του ψαρά και του γλάρου δεν είναι τυχαία· είναι μια αρμονική συνύπαρξη μέσα στους αιώνες. Εκεί όπου υπάρχει τροφή για τον ένα, υπάρχει και μεροκάματο για τον άλλο…
