Τη συγκέντρωση χαιρέτισε εκ μέρους των Συνταξιούχων ο Τάσος Παλαιολόγος, ο οποίος τόνισε ότι σήμερα τιμάμε τα εκατομμύρια των νεκρών της τάξης μας, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, που έδωσαν ακόμα και την ζωή τους, για να «γυρίσει ο ήλιος», να ξημερώσουν καλύτερες μέρες γι’ αυτούς που παράγουν τον πλούτο αυτού του κόσμου χωρίς να τον απολαμβάνουν.
Εμείς οι συνταξιούχοι είμαστε ένα κομμάτι του εργατικού κινήματος της χώρας μας, με μαζικότητα και αποφασιστικότητα φωνάζουμε: «Δεν θυσιάζουμε τις ζωές μας για τα κέρδη τους».
Τα κόμματα του «Ευρωμονόδρομου» που φιλοδοξούν να πάρουν και το ψήφο μας στις Ευρωεκλογές, στα προγράμματα τους ετοιμάζουν νέες αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, νέες περικοπές συντάξεων, ιδιωτικοποίηση υγείας – πρόνοιας κλπ. Δεν θα τους επιτρέψουμε, είμαστε και θα είμαστε στο δρόμο του αγώνα διεκδικώντας ό,τι μας έχει αφαιρεθεί και ό,τι απαιτείται από τον πλούτο που έχουμε παράξει, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια εμείς και τα παιδιά μας, στις ράγες της κοινωνικής απελευθέρωσης, με προορισμό την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.
Την κεντρική ομιλία εκ μέρους των φορέων έκανε ο Γιώργος Γούλας από τους υπαλλήλους ΟΤΑ, ο οποίος αναφέρθηκε στην αιμάτινη γραμμή που συνδέει την Πρωτομαγιά του Σικάγο το 1886, τον πρώτο εορτασμό στην Αθήνα το 1894, τον πρώτο νεκρό σε πρωτομαγιάτικη απεργία το 1924, το Μάη του ΄36 στη Θεσσαλονίκη, τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής.
Συνεχίζοντας τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης και φέτος να υπονομεύσει τον αγωνιστικό – απεργιακό εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, αυτήν τη φορά στο όνομα της «λειτουργίας της αγοράς», αξιοποιώντας σχετικό νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε εδώ στην απεργιακή μας συγκέντρωση και στέλνουμε το μήνυμα πως για εμάς τους εργαζόμενους η 1 Μάη είναι απεργία και όχι κινητή αργία.
Η φετινή Πρωτομαγιά πιάνει το «νήμα» από τις απεργίες στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη, που βροντοφώναξαμε : «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», παρά την απεργοσπαστική στάση των συνδικαλιστικών δυνάμεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα που κοντράρονται καθημερινά σε κλάδους και χώρους δουλειάς, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς και σταθερή δουλειά, που παλεύουν για μέτρα προστασίας της εργασίας, οι αγρότες και μικροί επαγγελματίες που αγωνίζονται για την επιβίωση τους, η νεολαία που αναμετράται καθημερινά στους αγώνες για την παιδεία, που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη, δείχνουν το δρόμο της ελπίδας και της σύγκρουσης.
Η πολιτική που μας θέλει και καύσιμη ύλη για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, που αντιμετωπίζει ως κόστος την ανθρωπινή ζωή, που μας έχει αβοήθητους και ανυπεράσπιστους μπροστά στις φυσικές καταστροφές, οι εμπνευστές της ”ατομικής ευθύνης”, πρέπει να πάρουν αγωνιστική απάντηση.
Για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, για τους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων κατεδαφίζονται εργατικά δικαιώματα, δυναμώνει η εκμετάλλευση και κυριαρχεί η “βασιλεία” του νόμου της ζούγκλας στις εργασιακές σχέσεις, στο ωράριο, στους μισθούς, πυροδοτούνται νέες πολεμικές εστίες αιματοκυλώντας τους λαούς! Όσο και να πασχίζουν να φορέσουν την προβιά του σύγχρονου και του προοδευτικού στο σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης, αυτό ζέχνει από σήψη.
Για τα ίδια κέρδη βλέπουμε την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας που στις ημέρες μας αποτυπώνεται στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, από την φωτιά που σιγοκαίει ως τη μεγάλη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και τον πόλεμο που διεξάγεται αμείωτα δύο χρόνια στην Ουκρανία, πρέπει να βρει απέναντί της ολόκληρη την εργατική τάξη, τους λαούς όλου του κόσμου.
Απαιτούμε εδώ και τώρα την άμεση απεμπλοκή της χώρας μας από τα σφαγεία επί της γης, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να επιστρέψουν πίσω όλες οι στρατιωτικές και ναυτικές δυνάμεις, η φρεγάτα ”Ύδρα”, να μην υπάρχει κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα μας. Να σταματήσει κάθε είδους παροχή, νερό-γη και εξοπλισμός στα γεράκια του πολέμου. Να κλείσουν όλες οι νατοϊκές βάσεις στη χώρα μας.
Η επίθεση στους λαούς δεν είναι μόνο έξω από τα όρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα σύνορα της Ελλάδας. Στην Ελλάδα είναι σε εφαρμογή ο τρομονόμος που εμμέσως πλην σαφώς φωτογραφίζει το εργατικό κίνημα ως εσωτερικό εχθρό του κράτους. Όπως και ο γνωστός νόμος Χρυσοχοϊδη, για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Με βάση αυτούς τους νόμους η αστυνομία εξοπλίζεται και προσανατολίζεται στη ακόμα πιο άγρια καταστολή του κινήματος με τις ομάδες πρόληψης και καταστολής, τις ομάδες των ΜΑΤ, ακόμα και ομάδες του στρατού να εντάσσονται στο σχέδιο αντιμετώπισης του εργατικού κινήματος.
Στην ΕΕ της ”δημοκρατίας” είναι που απαγορεύεται σε πάνω από 15 χώρες η συνδικαλιστική δράση και η απεργία. Χαρακτηριστικός είναι ο νόμος Χατζηδάκη και ο νόμος Γεωργιάδη, όπως και οι προηγούμενοι νόμοι Βρούτση – Αχτσιόγλου που στην ουσία ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση και απαγορεύουν την απεργία. Με αυτούς τους νόμους βγάζουν παράνομες τις απεργίες των συνδικάτων για να τις καταστείλουν, με αυτούς τους νόμους καταδικάζουν με ποινές φυλάκισης τους πρωτοπόρους εργάτες. Δικάζουν συνεχώς τους απεργούς της COSCO, τους υγειονομικούς, τους εργάτες στα εργοστάσια Τύπου – Χάρτου, παλιότερα τους Ναυτεργάτες, τους Χαλυβουργούς, με το κατάλογο να μην έχει σταματημό, εφόσον πλέον σχεδόν όλες οι απεργίες χαρακτηρίζονται παράνομες.
Νόμοι που φτιάχτηκαν για να περιφρουρούν την εξουσία και τη κερδοφορία του κεφαλαίου. Για να συνεχίζουν να ζουν από τη δουλειά μας μια χούφτα κηφήνες, παράσιτα της παραγωγής.
Κανείς δεν θα λύσει τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η κυβερνητική πολιτική, αν δεν οργανωθεί Η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν έχει τέλος, αν δεν την σταματήσουμε με μαζικό, αποφασιστικό αγώνα απέναντι στο κράτος, την ΕΕ και την μεγαλοεργοδοσία. Με το δυνάμωμα της αλληλεγγύης σε όποιον αντιστέκεται και σε όποιον ”σηκώνει κεφάλι!
Η εργατική τάξη είναι αυτή που παράγει τον πλούτο, που δημιουργεί τους όρους για την επιστημονική πρόοδο. Χωρίς τις σωματικές και πνευματικές δυνάμεις των εργατών καθετί που κινείται θα μένει στάσιμο, θα απονεκρώνεται.
Σήμερα η πραγματική και η ρεαλιστική διέξοδος προς όφελος του λαού βρίσκεται στην ανατροπή της βαρβαρότητας με τον λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, σε μία κοινωνία απαλλαγμένη από τις δεσμεύσεις στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Σήμερα υπάρχουν όλες οι αναγκαίες υλικές προϋποθέσεις για μόνιμη και σταθερή εργασία, για μειωμένο ωράριο με 5μερο-7ωρο-35ωρο, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές στην Υγεία και την παιδεία. Υπάρχουν δυνατότητες για φτηνή και ασφαλή λαϊκή στέγη, δωρεάν και ποιοτική πρόσβαση στον πολιτισμό, τον αθλητισμό, για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Συνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασιστικά για:
Τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και διεύρυνση δικαιωμάτων.
- Την άμεση κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, απαγορεύουν το δικαίωμα στην απεργία. Παλεύουμε για 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, όπως επιτρέπουν η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.
- Αμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.
- Αμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στην εργασία.
- Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις.
- Αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης, στον δίκαιο και σκληρό αγώνα που δίνει απέναντι στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, που τον σφαγιάζει με τις πλάτες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
- Προχωράμε με αισιοδοξία και το βλέμμα στο μέλλον, για τη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τις αλυσίδες της εκμετάλλευσης! Για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!
Στη συνέχεια οι συγκεντρωθέντες με συνθήματα όπως «Κόκκινη Πρωτομαγιά-Πρωτοπόρα Εργατιά», «Από το Σικάγο στην Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη κι η πάλη η ταξική» κατευθύνθηκαν στο ηρώο, όπου κατέθεσαν λουλούδια στη μνήμη των νεκρών της εργατικής τάξης.
Σωματεία και Φορείς της Σκοπέλου
Σκόπελος, 1 Μάη 2024
