Η προτομή, η οποία έχει φιλοτεχνηθεί από την προηγούμενη δημοτική αρχή, βρίσκεται εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο στην Αλόννησο, ο Δήμαρχος όμως δε δέχεται να τοποθετηθεί και προβάλει συνεχώς δικαιολογίες, παρά την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αλοννήσου. Μάλιστα σε συζήτηση που είχαμε παραδέχτηκε ότι το κάνει εκδικητικά, επειδή “του πάω κόντρα”, όπως είπε, και δε δέχομαι, παρά τις επίμονες προτάσεις του, να συνταχθώ με την μεριά της συμπολίτευσης.

Αντί λοιπόν να έχει τοποθετηθεί η προτομή σε περίοπτη θέση, όπως αρμόζει σε αυτόν Αλοννησιώτη ήρωα, βρίσκεται παραπεταμένη, με κίνδυνο να καταστραφεί. Πρόκειται για προσβολή μνήμης του ήρωα και ασέβεια για τον ίδιο και τους αγώνες του. Υπήρξε όχι μόνο Μακεδονομάχος, αλλά και ήρωας των Βαλκανικών Πολέμων και αντιστασιακός. Ντροπή και αίσχος να μην τιμάται όπως πρέπει!

Προκαλώ τον κ. Αναγνώστου να βγει δημόσια και να δηλώσει τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους δεν τοποθετείται η προτομή του ήρωα. Εγώ δε φοβάμαι να δηλώσω ότι αυτό γίνεται για μικροπολιτικούς σκοπούς.

Από την πλευρά μου ζητάω να προχωρήσει άμεσα η τοποθέτηση της προτομής, ώστε να μείνει ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές ή, αν ο Δήμαρχος δεν προτίθεται να κάνει κάτι τέτοιο, παραβλέποντας την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η προτομή να παραχωρηθεί από τον Δήμο προς τους απογόνους του ήρωα, με σκοπό να τοποθετηθεί σε ιδιωτικό χώρο.

Θεόδωρος Μαλαματένιας

____________________

Ποιος ήταν ο Μακεδονομάχος Θεόδωρος Αθανασίου του Λυκούργου

Ο Θεόδωρος Αθανασίου (1886-1974) είναι ένας Αλοννησιώτης ήρωας με υψηλό ήθος και πατριωτική συνείδηση. Ήταν μόλις 17 ετών όταν αποφάσισε να πάρει μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα, ακούγοντας για τις θηριωδίες των Βούλγαρων στη Μακεδονία. Κατατάχτηκε από τους πρώτους, με αριθμό οπλιτών 4, και προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες του στις επαρχίες τις Μακεδονίας. Για έξι χρόνια 1903-1909 όργωσε όλη τη Μακεδονία και κάτω από τη μύτη των Τούρκων πολέμησε γενναία τους κτηνώδεις κομιτατζήδες Βούλγαρους. Όλοι τον ήθελαν στην ομάδα τους γιατί ήταν έξοχος σκοπευτής και πολεμιστής με ήθος.

Σύμφωνα με τα σχετικά αρχεία της αρμόδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου Άμυνας και του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα Θεσσαλονίκης, υπηρέτησε στο σώμα του οπλαρχηγού Χρήστου Καραπάνου. Σε τιμητικό πιστοποιητικό που του δόθηκε από την Ελληνομακεδονική Άμυνα, υπογεγραμμένο από τον αρχηγό Καραπάνο, αναφέρεται ότι έδειξε υποδειγματική ψυχραιμία και εξαίρετη διαγωγή στις ακόλουθες περιστάσεις:

• Στη μάχη στο Τσερνεσόβο των Βοδενών (= Έδεσσας), δηλαδή το σημερινό χωριό Γαρέφειο (Γαρέφι) Πέλλας.
• Κατά την παράδοση του Βοεβόδα της Νάουσσας.
• Κατά τον αποκλεισμό του σώματος στο Δεμίρ-Καπί της Γευγελής, δηλαδή το σημερινό Ντέμιρ Κάπιγια (= Σιδηρές Πύλες) των Σκοπίων.
• Με τη συμμετοχή του σε διάφορα σώματα οπλαρχηγών, βοήθησε στην απελευθέρωση και την επάνοδο στην ορθοδοξία των εξής χωριών:

Της τότε επαρχίας Γενιτσών:

• Κωστούριανη Βοδενών, σημερινό χωριό Ξιφιανή, Δήμος Αλμωπίας Πέλλας.
• Όσιανη, σημερινό χωριό Αρχάγγελος, Δήμος Αλμωπίας Πέλλας.
• Λειβάδια, σημερινό χωριό Λιβάδια ή Μεγάλο Λιβάδι, Δήμος Παιονίας Κιλκίς.
• Κούπαν, σημερινό χωριό Κούπα, Δήμος Παιονίας Κιλκίς.
• Μπαροβίτσα, σημερινό χωριό Καστανερή, Δήμος Παιονίας Κιλκίς.

Της τότε επαρχίας Γευγελής:

• Τσέρνα-Ρέκα, σημερινό χωριό Κάρπη Δήμος Παιονίας Κιλκίς.
• Λούμνιτσα, σημερινό χωριό Σκρα, Δήμος Παιονίας Κιλκίς.
• Μεράφτσα, σημερινό χωριό Ηλιόλουστο, δημοτικής ενότητας Χέρσου Κιλκίς ή χωριό Αντιγονεία, δημοτική ενότητα Κρουσσών Κιλκίς.
• Κωπρουσνίτσα, σημερινό χωριό Κοπρισνίτσα Σκοπίων.
• Πέτροβον, σημερινό χωριό Άγιος Πέτρος, Παιονίας Κιλκίς και άλλα.

Από τα βουνά της Μακεδονίας (Πάικο, Καϊμακτσαλάν) ως τον βάλτο των Γιαννιτσών, πολέμησε γενναία κάτω από δύσκολες συνθήκες και έφυγε μόνο όταν η Μακεδονία ήταν πλέον ελληνική. Ως Μακεδονομάχος κατέχει το αναμνηστικό δίπλωμα και το μετάλλιο του Μακεδονικού Αγώνα.

Αργότερα τον ξανακάλεσαν στα όπλα και έγινε από τους ήρωες των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913. Πήρε μέρος σε πολλές γνωστές μάχες ως ιχνηλάτης και ελεύθερος σκοπευτής. Έγινε θρύλος όταν κατάφερε να σκοτώσει τον καλύτερο Βούλγαρο ελεύθερο σκοπευτή, που είχε αποδεκατίσει τους Έλληνες αξιωματικούς. Έκανε και πάλι περήφανους τους συμπολεμιστές του όταν σε διαβαλκανικό αγώνα σκοποβολής στα 800 μέτρα νίκησε μεταξύ όλων των συμμάχων στρατιωτών και μάλιστα πέρασε τη σφαίρα μέσα από τη βέρα της Βασίλισσας,  η οποία ενθουσιασμένη του χάρισε το όπλο της με τη βασιλική σφραγίδα!

Η ηρωική του δράση συνεχίστηκε την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Το 1940-’42 από το νησί Περιστέρα της Αλοννήσου, όπου κατοικούσε, αποτέλεσε τον κύριο κρίκο του κυκλώματος για τη διαφυγή των εγκλωβισμένων συμμάχων Αυστραλών και Νέο Ζηλανδών. Τους έκρυβε, τους τάιζε και περίμενε τα καΐκια της διαφυγής για να τους περάσει στον Τσεσμέ της Τουρκίας, κάτω από τη μύτη των κατακτητών. Έζησε επικηρυγμένος και κυνηγημένος ως το 1943 γι’ αυτήν του τη δράση. Πάνω από 100 σύμμαχοι οφείλουν τη ζωή τους στον Θεόδωρο Αθανασίου. Ουδέποτε δέχτηκε να πάρει χρήματα ή γη για τις υπηρεσίες του στην πατρίδα, αν και του προτάθηκε.

Ως εγγονός του αισθάνομαι περήφανος για την ηρωική δράση του παππού μου και είμαι εγγεγραμμένος στον Πανελλήνιο Σύλλογο Απογόνων Μακεδονομάχων “Ο Παύλος Μελάς” που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Ως Αλοννησιώτες οφείλουμε να τιμήσουμε αυτόν τον γνήσιο ήρωα του τόπου μας, τοποθετώντας σε περίοπτη θέση την προτομή του, για να τον θυμούνται και οι επόμενες γενιές.

Θεόδωρος Μαλαματένιας