Τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου συμπληρώνονται 80 χρόνια από τη ναζιστική θηριωδία στη Δράκεια Πηλίου. Την αποφράδα εκείνη ημέρα, τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής εκτέλεσαν 118 κατοίκους, το αίμα των οποίων «κοκκίνισε» το ρέμα του χωριού.
Το 2013, με τη συμπλήρωση 70 χρόνων, εκπληρώσαμε ως δημοτική αρχή ένα οφειλόμενο χρέος προς την Ιστορία και τους κατοίκους του μαρτυρικού χωριού, το οποίο με τον «Καλλικράτη» έχει ενταχθεί στον Δήμο Βόλου. Παραδώσαμε τον Χώρο Μνήμης «Δράκεια 18.12.1943», ο οποίος στεγάζεται στο μικρό οίκημα, λίγα μέτρα πάνω από το ιστορικό καφενείο της κάτω πλατείας. Η δημιουργία του Χώρου Μνήμης υπήρξε και μια συμβολή στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας απέναντι στην επί δεκαετίες συστηματική προσπάθεια παραχάραξής της. Στον μόνιμο εκθεσιακό χώρο μνήμης ενσωματώθηκε και το σύνολο του πολύτιμου υλικού τεκμηρίωσης, το οποίο συγκεντρώθηκε από την έρευνα που ξεκίνησε το 2000 η καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Ρίκη Βαν Μπούσχοτεν, με ομάδα φοιτητών του Πανεπιστημίου.
Τα εγκαίνια του Χώρου Μνήμης είχαν συνδυαστεί με εκδήλωση στο ιστορικό καφενείο, στην οποία η συμμετοχή των κατοίκων του χωριού ήταν καθολική. Η εκδήλωση περιλάμβανε και δύο σημαντικές ομιλίες για το θέμα του κατοχικού δανείου και των γερμανικών αποζημιώσεων, με ομιλητές τον Aριστομένη Συγγελάκης, μέλος της Σ.Ε. του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, και τη Χριστίνα Σταμούλη, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Είναι πολύ σημαντικό το ότι η τοπική κοινωνία της Δράκειας πάντα θυμάται και τιμά τη θλιβερή επέτειο της ναζιστικής θηριωδίας. Και είναι πολύ περισσότερο σημαντικό, επειδή όσο περνούν τα χρόνια και ξεθωριάζουν οι μνήμες, τόσο πληθαίνουν και οι απόπειρες να σχετικοποιηθεί ο ναζισμός και να εκληφθεί ως ένα «ατύχημα» της ευρωπαϊκής ιστορίας, που προκλήθηκε από την τραγική σύμπτωση γεγονότων και συνθηκών. Κανένας, όμως, ιστορικός αναθεωρητισμός δεν μπορεί παρακάμψει το αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι το Ολοκαύτωμα, η γενοκτονική βία των ναζί και η εκβιομηχάνιση του θανάτου αποτελούν την πιο απεχθή ανθρώπινη επινόηση, με την οποία το ναζιστικό καθεστώς «απανθρωποίησε το ανθρώπινο είδος» (Ρομπέρ Αντέλμ, Ανθρώπινο είδος, μτφρ. Τερέζα Βεκιαρέλλη, Εστία, Αθήνα 2008).
Πάνος Σκοτινιώτης
