Την ιστορία της «Λένας», της βάρκας του Σκοπελίτη καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Γιάννη Σίσκου την μάθαμε όταν ο καθηγητής μας εμπιστεύτηκε για δημοσίευση ένα ακόμα ενδιαφέρον κείμενό του με τίτλο «Το πρώτο αυτοκίνητο, η «ΛΕΝΑ» και κάποιοι χειμώνες στη Σκόπελο».
Μετά από μία ευχάριστη συνομιλία μάθαμε ότι η κα Ελένη (Λένα) Πολίτου – Μαρμαρινού είναι ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας και του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.
Η επαγγελματική της δραστηριότητα συνδέεται αποκλειστικά με το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε από το 1974. Έχει διατελέσει Διευθύντρια του Τομέα Νεοελληνικής Φιλολογίας, Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας και μέλος της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Tα ερευνητικά της αντικείμενα αφορούν την ελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αι.. Την μελετά με τις μεθόδους και τα εργαλεία των κλάδων της Συγκριτικής Φιλολογίας και της Θεωρίας της Λογοτεχνίας. Tα δημοσιεύματά της, βιβλία και δεκάδες άρθρα, ανακοινώσεις σε συνέδρια κλπ., αναφέρονται στο έργο του Κωστή Παλαμά, του Κάλβου, του Παπαδιαμάντη, του Καβάφη, του Καρυωτάκη και άλλων αλλά και σε ευρύτερα ρεύματα, κινήματα ή σχολές, όπως ο Κλασικισμός, ο Ρομαντισμός, ο Ρεαλισμός, ο Παρνασσισμός, ο Νατουραλισμός, ο Συμβολισμός και ο Υπερρεαλισμός.
Ελένη Πολίτου – Μαρμαρινού: Η ανάδειξη της ποιητικότητας της διηγηματογραφίας του Παπαδιαμάντη αποτελεί τον κεντρικό άξονα και την κύρια προσφορά της μελέτης αυτής. Η ποιητικότητα εντοπίζεται όχι μόνο στη γλωσσική επιφάνεια των διηγημάτων αλλά και στην οιονεί «βαθιά δομή» του αφηγηματικού υλικού τους, στους τρόπους δηλαδή με τους οποίους οργανώνεται το περιεχόμενό τους. Δείχνεται, με συστηματικό και θεωρητικά τεκμηριωμένο τρόπο, ότι οι γλωσσικοί αυτοί και δομικοί τρόποι χαρακτηρίζουν αποφασιστικά τη λυρική ποίηση, ενώ είναι ενικά ασύμβατοι με το γένος της αφηγηματικής πεζογραφίας και ειδικά το ρεαλιστικό αφηγηματικό είδος της, στο οποίο, εν τούτοις, εντάσσεται η διηγηματογραφία του Παπαδιαμάντη.
Είναι ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Στερεοελλαδικών Μελετών», της «Ελληνικής Εταιρείας Νεοελληνικής Σπουδών», της «Ελληνικής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών», της «Εταιρείας παπαδιαμαντικών Σπουδών» και της «Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας», της οποίας έχει διατελέσει Γεν. Γραμματέας και Πρόεδρος για πολλά χρόνια. Είναι επίσης μέλος της γαλλικής Εταιρείας “Les Lettres Europeennes”, της «Γαλλικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Φιλολογίας» (International Comparative Litterature Association). Στη διεθνή αυτή Εταιρεία, που αριθμεί περισσότερα από 6000 μέλη, έχει εκλεγεί και διατελέσει μέλος του 18μελούς Εκτελεστικού Συμβουλίου της.
Υπό την επίβλεψή της έχει εκπονηθεί σειρά διδακτορικών διατριβών, ενώ μαθητές και μαθήτριές της έχουν διακριθεί ως ερευνητές και έχουν καταλάβει καθηγητικές θέσεις σε ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια. Το έργο της έχει αναγνωριστεί από πολλούς και σημαντικούς Έλληνες και ξένους μελετητές.
«ΛΕΝΑ»: Η ιστορία μιας βάρκας
«Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο τότε τελώνης Σκοπέλου Χρήστος Πολίτης, ο οποίος ασκούσε και καθήκοντα λιμενάρχη, παράγγειλε την κατασκευή βάρκας στον Σκοπελίτη καραβομαραγκό Απόστολο Σκιαθίτη. Ο τελευταίος έβαλε όλα τα δυνατά του, για χατήρι του εκλεκτού πελάτη και φιλοτέχνησε μια πανέμορφη βαρκούλα από σκοπελίτικο πεύκο, η οποία πήρε το όνομα ΛΕΝΑ, προς τιμή της κόρης του τελώνη. Η βάρκα, εκτός από κουπιά, διέθετε και εξωλέμβιο μηχανάκι, ένα σήγκαλ 2μισυ ίππων.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο τελώνης πήρε μετάθεση και έπρεπε να πουλήσει τη βάρκα. Γνώριζε καλά τον πατέρα μου επειδή η κόρη του Λένα Πολίτου ήταν μαθήτρια στο Γυμνάσιο Σκοπέλου. Τον βρίσκει λοιπόν μια μέρα και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
⁃Πελοπίδα, ξέρω ότι θέλεις να πάρεις βάρκα. Αν σου κάνει, πουλάω τη ΛΕΝΑ.
⁃Η βάρκα μου αρέσει. Πόσο μπορείς να μου τη δώσεις;
⁃Μου κόστισε τόσο και μπορώ να σου τη δώσω τόσο.
⁃Εντάξει, λέει ο πατέρας μου, αλλά έχω μόνο τα μισά χρήματα σε μετρητά. Τα άλλα μισά θα τα έχω όταν πουλήσω τα ξερά δαμάσκηνα αζάν, όταν δηλαδή περάσει ο έμπορος από τη Σκόπελο.
⁃Εντάξει Πελοπίδα, δώσε μου το κορόμηλο και θα το πουλήσω εγώ στους εμπόρους.
Κάπως έτσι έκλεισε η αγοραπωλησία της ΛΕΝΑΣ, μιας βάρκας που έγινε μέλος της οικογένειας μας για μια 25ετία περίπου.»