Η βάρβαρη καθημερινότητα των νέων ζευγαριών, των γυναικών είναι αμείλικτη και καμία προεκλογική φιέστα δεν μπορεί να κρύψει τις εγκληματικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων και της κοινής αντιλαϊκής πολιτικής τους.
Είδαμε πριν λίγες μέρες την υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων να περιοδεύει στη Μονάδα Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών, στο πλαίσιο της προεκλογικής διαφήμισης του «έργου» της κυβέρνησης της ΝΔ για την «αντιμετώπιση του δημογραφικού» και τη «στήριξη» των γυναικών και ζευγαριών που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν.
Αντίστοιχα και άλλα κυβερνητικά στελέχη και υποψήφιοι βουλευτές που νομίζουν ότι οι γυναίκες ξεχνούν τα πεπραγμένα τους ή ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα, έχουν ξεκινήσει την αρθρογραφία προσπαθώντας να παρουσιάσουν το μαύρο άσπρο.
Αλήθεια, ποιο κυβερνητικό έργο διαφημίζουν;
- Μήπως ότι η συγκεκριμένη Μονάδα Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής αφορά τη 1 από τις μόλις 7 δημόσιες δομές, αφού οι υπόλοιπες 48 μονάδες και τράπεζες κρυοσυντήρησης είναι ιδιωτικές, με τα ζευγάρια να χρυσοπληρώνουν τις απαραίτητες διαδικασίες και τους επιχειρηματικούς ομίλους να θησαυρίζουν με την αγωνία τους;
- Μήπως με τις «κατάλληλες συνθήκες στη ζωή των γυναικών για να μπορέσουν να τεκνοποιήσουν» εννοούν τα ωράρια-λάστιχο, το σμπαραλιασμένο εισόδημα που εξανεμίζεται το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα, το τσάκισμα της οικογενειακής και προσωπικής ζωής των γυναικών, αποτελέσματα της διαχρονικής πολιτικής που εφαρμόζει η τωρινή κυβέρνηση και όλες οι προηγούμενες, στο όνομα της «ισότητας των φύλων»; Ή εννοούν την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που αντιμετωπίζει την προστασία της μητρότητας ως κόστος για το κράτος, ρίχνοντας όλα τα βάρη της φροντίδας της οικογένειας αποκλειστικά στην ατομική – οικογενειακή ευθύνη, διοχετεύοντας από την άλλη «επενδυτικά πακέτα» και προνόμια στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις;
- Μήπως με την «στήριξη των γυναικών» εννοούν το περιβόητο πρόγραμμα «Νταντάδες της γειτονιάς» και τα διάφορα «παιδοφυλακτήρια» σε επιχειρήσεις που πρόκειται για μια ακόμα υποβαθμισμένη “υπηρεσία φύλαξης” βρεφών και νηπίων, υποκαθιστώντας την επιστημονικά οργανωμένη δομή της προσχολικής αγωγής και φροντίδας; Που κυβερνήσεις ανεβοκατεβαίνουν και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων παραμένουμε με το voucher στο χέρι για μια θέση στους παιδικούς σταθμούς;
- Ή μήπως εννοούν το Διευρυμένο Ολοήμερο Σχολείο (που λειτουργεί με αναγκαστικό αριθμό ελάχιστων μαθητών) το οποίο υλοποιείται στα πλαίσια της περιβόητης πολιτικής «εναρμόνισης της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής της γυναίκας» ώστε να εξακολουθήσουμε να εργαζόμαστε 10ωρα και 12ωρα και να είμαστε διαθέσιμες περισσότερες ώρες για τους εργοδότες, χωρίς τη “δικαιολογία” των παιδιών; Εάν η κυβέρνηση νοιαζόταν βέβαια για τις δικές μας ανάγκες και των οικογενειών μας θα καταργούσε τον νόμο Χατζηδάκη και όλους τους αντεργατικούς νόμους που έχουν φέρει αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Θα χρηματοδοτούσε δημόσιες υπηρεσίες δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και νηπίων, δωρεάν πρόσβαση σε αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες παιδιών και εφήβων και θα κάλυπτε όλα τα κενά στο απαραίτητο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό των σχολείων.
Πώς η κυβέρνηση της ΝΔ στηρίζει έμπρακτα τη γυναίκα, όταν στις 20/2/2023 απέρριψε τις τροπολογίες του ΚΚΕ για τις άδειες και τα επιδόματα μητρότητας, οι οποίες απορρίφθηκαν και από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τον Μάρτη 2019;
Απέρριψε την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση της απαράδεκτης προϋπόθεσης των 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια για να παίρνουν όλες οι εργαζόμενες επίδομα και άδεια μητρότητας – τοκετού – λοχείας και την 9μηνη παροχή προστασίας της μητρότητας.
Απέρριψε το επίδομα μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες και αγρότισσες στο ύψος του κατώτατου μισθού, 2 μήνες πριν και 6 μήνες μετά τον τοκετό, ανεξάρτητα από ασφαλιστική ενημερότητα, με κρατική δαπάνη και την απαλλαγή της γυναίκας από ασφαλιστικές εισφορές.
Απέρριψε τις θέσεις του ΚΚΕ για τη δωρεάν κάλυψη από το κράτος όλων των εξόδων των διαγνωστικών εξετάσεων, της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, του προγεννητικού ελέγχου, του τοκετού, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση.
Στον αντίποδα της σημερινής πραγματικότητας, το δικαίωμα των γυναικών στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, με Συλλογικές Συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς, στο σταθερό ωράριο και τον ελεύθερο χρόνο, στις δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες για τις ανάγκες όλων των μελών της οικογένειας βρίσκεται στον δρόμο της σύγκρουσης με το σύνολο των αντεργατικών νόμων, τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τις κυβερνήσεις που τις υλοποιούν. Οι θέσεις του ΚΚΕ αυτόν τον δρόμο υπηρετούν, γι’ αυτό και αποτελεί εγγύηση στον καθημερινό αγώνα για κάθε πρόβλημα των εργαζόμενων και άνεργων γυναικών, για την ισοτιμία της γυναίκας.
Κάθε γυναίκα λοιπόν έχει μπροστά της μια κρίσιμη και αποφασιστική για το μέλλον της επιλογή: Να δυναμώσει το αγωνιστικό ρεύμα της σύγκρουσης με την πολιτική και το κράτος που στραγγαλίζουν τις σύγχρονες ανάγκες της στον βωμό του κέρδους και των λεγόμενων αντοχών της καπιταλιστικής οικονομίας.
Σε αυτόν τον δρόμο μπορεί η κάθε γυναίκα να αντλήσει θάρρος, δύναμη, ελπίδα να αλλάξει τη ζωή της μαχόμενη, με τη συμμετοχή της στον καθημερινό αγώνα και δυναμώνοντας το ΚΚΕ στις εκλογές.
Τασολάμπρου Χρυσούλα,
μέλος της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ,
υποψήφια βουλευτής με το ΚΚΕ.
