Η 21η Μάη με τις φετινές εθνικές εκλογές σηματοδοτεί την δυνατότητα εξόδου από ένα σύστημα χρεοκοπημένο και την αποτίναξη των μνημονιακών κομμάτων που το στηρίζουν από τις ζωές μας.
Το χρεοκοπημένο αυτό σύστημα στηρίζεται στην λεηλασία της πατρίδας, υλικής και άυλης, στην απαξία και την απόρριψη όχι μόνο της ύλης, του φυσικού και του παραγόμενου πλούτου, αλλά και των ζωών μας.
Το ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη με τα 7 σημεία τομές δημιουργεί μια ασπίδα για
– να προστατέψει τη χώρα και τους ανθρώπους από την άγρια λεηλασία και την φτωχοποίηση
– να συγκρατήσει τη χώρα από την πλήρη εκποίηση του εθνικού της χώρου και της πολιτισμικής της μνήμης
– να απελευθερώσει τους ανθρώπους από τον εγκλωβισμό τους σε μια φυλακή χρέους και υποχρεώσεων, από τον φόβο της κάθε μέρας που δεν αρκεί για την επιβίωση.
Το διακύβευμα των βουλευτικών εκλογών είναι κεντρικό. Αφορά στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ωστόσο η εκλογή των βουλευτριών και των βουλευτών είναι τοπική. Αφορά την τοπικότητα, τον πολίτη και την πολίτιδα στον φυσικό τους χώρο. Τους δημότες και τις δημότισσες, τις νέες και τους νέους, τα παιδιά, τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους, τις ηλικιωμένες και τους ηλικιωμένους.
Θα σταχυολογήσω ορισμένα από τα πολλά σημαντικά σημεία
1. Οι δήμοι και οι κοινότητες έχουν περιέλθει σε μια εξαντλητική πενία. Η οικονομική ανισότητα και η περιφερειακή ανισότητα που τους χαρακτηρίζει είναι εξαντλητική.
Όσο ισχυρότερος είναι ο δήμος τόσο μεγαλύτερη πρόσβαση έχει σε έγκαιρη ενημέρωση, σε κονδύλια και οικονομική ενίσχυση. Σε αντίθεση ο ασθενέστερος συχνά δεν προλαβαίνει ούτε τα περισσεύματα από το τραπέζι.
Τις αντιθέσεις αυτές οφείλουμε να τις αμβλύνουμε.
2. Χρειαζόμαστε πόλεις, χωριά, κοινότητες, γειτονιές απελευθερωμένες από τον φόβο. Θέλουμε τόπους ζωής συμπεριληπτικούς στη διαφορετικότητα, στην γυναίκα, στο παιδί, στους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Τόπους ζωής που θα χωρούν τους κατοίκους τους.
3. Οι Ενεργειακές Κοινότητες μικρής κλίμακας είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια όλων μας. Δεν πρέπει να συνεχίζουμε να εξαντλούμε την χρηματοδότηση σε φαραωνικά έργα με τεράστιο περιβαλλοντικό χρέος.
Οι Ε. Κοιν. αφορούν μικρές ενώσεις κατοίκων σε επίπεδο γειτονιάς , πολυκατοικίας. Αφορούν σε συνέργειες μεταξύ κατοίκων και ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού.
Αφορούν στην συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων για την βελτίωση της ενεργειακής μας συνθήκης, την μείωση του ενεργειακού κόστους στα νοικοκυριά, την σταδιακή αλλαγή του ενεργειακού μας μοντέλου στην κατεύθυνση της βιωσιμότητας.
4. Η ανάδειξη και η οικονομική στήριξη της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας και των συνεργατικών εγχειρημάτων.
Από τον νόμο 44/30 για την ΚΑλΟ το 2016 ούτε 1 ευρώ δεν στήριξε το πεδίο των φορέων ΚΑλΟ. Επί 3 χρόνια παρ όλες τις υποσχέσεις των 82 εκ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το πεδίο βρέθηκε χωρίς καμιά απολύτως στήριξη.
Όμως η ΚΑλΟ μπορεί να βελτιώσει σταθερά την οικονομική πραγματικότητα, τις συνθήκες εργασίας και το βιωτικό επίπεδο των συμμετεχόντων και του κοινωνικού συνόλου. Πρόκειται για εγχειρήματα ιδιαίτερα ανθεκτικά στις οικονομικές κρίσεις. Μπολιάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις με μια δημοκρατική κουλτούρα και φέρνει στο καθημερινό τραπέζι την οικονομική δημοκρατία.
Το ΜέΡΑ25 Συμμαχία για τη Ρήξη φέρνει στις καρδιές και στο νου των ανθρώπων μια ελπίδα ρεαλιστική.
Η βελτίωση της ζωής όλων μας είναι εφικτή.
Επιλέγουμε μια ζωή με ευημερία και ασφάλεια.
Κλείνουμε δυναμικά την πόρτα στον φόβο.
Δεν θέλουμε μια ζωή που εξαθλιώνεται και φτωχοποιείται.
Δεν θέλουμε η χώρα μας να χάνει κάθε μέρα τον κυρίαρχο της χώρο – βορά στα αρπακτικά.
Δεν θέλουμε να πνιγόμαστε κάτω από την πραγματικότητα ενός χρόνου ζωής που δεν μας φτάνει για να επιβιώσουμε.
Δεν θέλουμε να παραμένουμε απογυμνωμένες και απογυμνωμένοι απέναντι στα αρπακτικά που μας κακοποιούν.
Τον Μάρτη του 2023 στην Ελλάδα, μετά το δολοφονικό δυστύχημα των Τεμπών, 3 χώροι συναντιόμαστε στους δρόμους.
– Οι φτωχοποιημένες εργαζόμενες και οι φτωχοποιημένοι εργαζόμενοι που ζητούν τις ζωές τους πίσω
– Οι νέες και οι νέοι που λοιδορούνται και κακοποιούνται και το μόνο που τους υπόσχονται είναι ανεργία και καταστολή
– Οι άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού που τους καταδικάζουν στην αορατότητα και την λήθη.
Τα αιτήματα μας είναι πολλαπλά:
– Ένα ηθικό αίτημα πένθους
– Ένα αίτημα δημοκρατικού ήθους για την πραγματική δύναμη που έχει ο λαός όταν ονομάζεται πολίτης
– Ένα οικονομικό αίτημα αξιοπρεπούς ζωής
– Ένα πολιτικό αίτημα για το τέλος της λεηλασίας
– Ένα υπαρξιακό αίτημα για την αυταξία της ζωής
Η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή είναι η μόνη ασπίδα μας απέναντι στον φόβο που καλλιεργείται συστηματικά και κυριαρχεί.
Ο φόβος είναι το όπλο της ακροδεξιάς και του ακραίου κέντρου.
Ο φόβος μήπως χαθεί ένα σύστημα καταστροφικό, χρεοκοπημένο που λεηλατεί και βυθίζει σε βαθιά κρίση τις ζωές μας και την χώρα.
Μας παρουσιάζουν τον φόβο σαν την μοναδική μας επιλογή.
Η έξοδος από τον αργό αυτόν θάνατο είναι εφικτή.
Η ζωή που θέλουμε μπορεί να πάρει το βήμα.
Η ελπίδα κερδίζει.
Όχι δεν είμαστε ένας σωρός από ερείπια.
Μπορούμε να επιλέξουμε τον κοινωνικό πολιτισμό.
Μας υπόσχονται τα χειρότερα.
Η κοινωνική πολυτέλεια θέλει για την καθεμιά και τον καθένα μας μερίδιο από το καλύτερο.
Δεν θέλουμε να συμβιβαστούμε με τίποτα λιγότερο.
Αγάπη Καραμανλή
υποψήφια βουλεύτρια Μαγνησίας
του ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη
