«Αντιπλημμυρικά» έργα καταστρέφουν σημαντικούς για τη Σκιάθο υγρότοπους

Απαραίτητα τα αντιπλημμυρικά έργα σε κάθε τόπο, αφού σώζουν ζωές και περιουσίες, αλλά το ξερίζωμα όλης της βλάστησης (πλατάνια, καλάμια, βάτα) και πέρασμα με μπουλντόζα πάνω από τόσο σημαντικούς για τη φύση του νησιού υγροτόπους. Και όλα αυτά, σε δύο από τις ελάχιστες πια τοποθεσίες που απομένουν με πληθυσμούς από γραμμωτές νεροχελώνες (Mauremys rivulata) στις Σποράδες.

«Αμφιβάλλω» λέει ο κ. Σταμάτης Καλογιάνης, «πως έχει μέλλον αυτό το είδος στο νησί πλέον… Όχι μόνο σκότωσαν δεκάδες χελώνες χωρίς να το καταλάβουν και κατέστρεψαν το ενδιαίτημά τους (που πιθανότατα θα πάρει χρόνια να ανακάμψει), αλλά έκαναν και την πιθανότητα πλημμύρας ακόμη μεγαλύτερη. Η παρόχθια βλάστηση ΔΕΝ οδηγεί σε πλημμύρες, αλλά αντίθετα “κρατάει” το νερό στη θέση του, κάνει τη ροή του πιο αργή και είναι λιγότερο πιθανό να φουσκώσει το ρέμα. Τέτοια “αντιπλημμυρικά έργα” δεν είναι τίποτα παραπάνω από δικαιολογία για την καταστροφή ενός βιοτόπου…

Ο κ. Σταμάτης Καλογιάννης, ο οποίος έχει ως αντικείμενο εργασίας την ερπετολογία και καταγράφει την ερπετοπανίδα των νησιών των Σποράδων τονίζει ότι «με το να αφαιρεί κάποιος την παρόχθια βλάστηση, ουσιαστικά αυξάνει την πιθανότητα να εκτραπεί ή να φουσκώσει το ρέμα, ενώ λιγότερο πιθανό είναι όταν αυτό βρίσκεται στην αρχική του κατάσταση.

Η παρόχθια βλάστηση μειώνει την ταχύτητα του νερού, σταθεροποιεί την όχθη του ρέματος, παγιδεύει το ίζημα, απορροφάει και φιλτράρει αρκετό από το νερό και έτσι αποφεύγεται η διάβρωση και όλα τα παραπάνω χωρίς να αναφέρουμε τις εκατοντάδες περιβαλλοντικές επιπτώσεις…

Γενικότερα, οι πληθυσμοί αμφίβιων και νεροχελώνων των Σποράδων είναι εντελώς υπολειμματικοί και κινδυνεύουν με άμεση εξαφάνιση, αφού είναι πολύ ευαίσθητα σε οποιαδήποτε παρέμβαση στο ενδιαίτημά τους…»

Ο περιβαντολόγος κ. Μάριος Γιαννουράκος: «Αδιανόητη παρέμβαση»

Ο περιβαντολόγος κ. Μάριος Γιαννουράκος με αφορμή την παραπάνω ανάρτηση σημειώνει:

Αδιανόητη παρέμβαση. Δεν ξέρω αν είχε και τι περιβαλλοντική αδειοδότηση. Το μόνο φυσικό περιβάλλον για πολλούς είναι στην συλλογική συνείδηση μόνο τα πεύκα (αυτά που άφησαν δηλαδή). Ενημερώνω από τις φωτογραφίες  που βλέπω, ότι παρεμβάσεις έγιναν στα όρια και εντός του προστατευμένου με ΠΔ μικρό νησιωτικό υγρότοπο  (ΦΕΚ ΑΑΠ/229/2012) όπου εκτός των άλλων ρητά στο άρθρο 1 γράφει:

Απαγορεύονται οι ακόλουθες δραστηριότητες:

α) Οι εργασίες δόμησης και ειδικότερα η ανέγερση οποιασδήποτε μόνιμης ή προσωρινής κατασκευής που

δεν σχετίζεται άμεσα με την προστασία και διατήρησή τους, την επιστημονική παρακολούθηση της κατάστα−

σης διατήρησής τους και την περιβαλλοντική ενημέρωση των επισκεπτών.

β) Η διάνοιξη οδικού δικτύου.

γ) Οι εκχερσώσεις της φυσικής βλάστησης. Επιτρέπονται κατ’ εξαίρεση οι παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην αποκατάσταση ή/και στη διαχείριση των υγρότοπων, στο πλαίσιο εφαρμογής εγκεκριμένων διαχειριστικών σχεδίων.

δ) Οι αποξηράνσεις και τα αποστραγγιστικά έργα.

ε) Οι επιχωματώσεις.

στ) Η απόρριψη στερεών και υγρών αποβλήτων.

ζ) Η εισαγωγή ξενικών ειδών πανίδας και χλωρίδας.

η) Οι εξορύξεις αδρανών και άλλων υλικών.

θ) Η επέκταση των καλλιεργειών.

ι) Η βόσκηση, εκτός αν από ειδική μελέτη, προκύπτει ότι σχετίζεται με τη διατήρηση και οικολογική διαχείριση του υγροτόπου.

ια) Η αλιεία και οι ιχθυοκαλλιέργειες.

ιβ) Οι αμμοληψίες εκτός αν από ειδική μελέτη, προκύπτει ότι σχετίζονται με τη διαχείριση του υγροτόπου.

ιγ) Η συλλογή αμφιβίων.

Προφανώς εγείρονται και ποινικές ευθύνες

Με εκτίμηση

Μάριος Γιαννουράκος