Το Σάββατο 15 Μαρτίου, στο κλειστό γυμναστήριο της Σκοπέλου, διεξήχθη ένας σπουδαίος φιλικός αγώνας βόλεϊ μεταξύ των κορασίδων του Α.Ο. Σκοπέλου και του Α.Ο. Αλοννήσου. Όμως, αυτός ο αγώνας δεν ήταν σπουδαίος για τις όμορφες φάσεις, τις τεχνικές δεξιότητες ή το τελικό σκορ. Ήταν σπουδαίος γιατί αποτελεί ένα ακόμα κεφάλαιο στη διαρκή προσπάθεια για την ανάπτυξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού στα μικρά νησιά, όπου κάθε πρωτοβουλία είναι ένα μικρό θαύμα απέναντι στις δυσκολίες.
Γιατί πράγματι, όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό σε απομακρυσμένα μέρη, μοιάζουν με σύγχρονους «Δον Κιχώτες» που με πάθος και αφοσίωση παλεύουν ενάντια σε «ανεμόμυλους». Κάθε προπονητής, κάθε παράγοντας, κάθε εκπαιδευτικός ή εθελοντής που προσφέρει το χρόνο του για να δώσει στα παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν τον αθλητισμό, είναι άξιος συγχαρητηρίων!
Πριν από περίπου 15 χρόνια, ο πυροσβέστης και πρώην αθλητής του βόλεϊ Γιάννης Τσακάλης είχε ένα όραμα: να δημιουργήσει μια ομάδα στη Σκόπελο. Σήμερα, αυτή η ομάδα όχι μόνο πρωταγωνιστεί στη Β’ Εθνική αλλά διεκδικεί με αξιώσεις την άνοδό της στην Α2. Ένα παράδειγμα ότι το μεράκι και η επιμονή μπορούν να μετατρέψουν το αδύνατο σε δυνατό.
Την ίδια στιγμή, στην Αλόννησο, η εκπαιδευτικός κα Στεφανίδου Αλέξανδρα, υπηρετεί τον αθλητισμό όπως υπηρετεί και την εκπαίδευση: με αγάπη, όραμα και αφοσίωση. Χάρη στις προσπάθειές της, ένα νέο «κύτταρο» βόλεϊ γεννιέται στο νησί και παίρνει ζωή μέσα από τα χαμόγελα των κορασίδων που αγωνίστηκαν με πάθος στο παρκέ της Σκοπέλου.
Κάθε τέτοια συνάντηση, κάθε τέτοια προσπάθεια είναι πολύτιμη. Και γι’ αυτό αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους όσοι βάζουν το λιθαράκι τους στην ανάπτυξη του αθλητισμού στα νησιά μας. Γιατί δεν είναι απλώς αγώνες. Είναι ελπίδα, είναι δημιουργία, είναι η απόδειξη ότι όταν υπάρχει θέληση, τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Συνεχίστε να εμπνέετε, να ονειρεύεστε και να αγωνίζεστε!
