Να δυναμώσει το αγωνιστικό ρεύμα τής σύγκρουσης με την πολιτική και το κράτος που στραγγαλίζουν τις σύγχρονες ανάγκες της || Άρθρο της Τασολάμπρου Χρυσούλας, μέλος της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ, υποψήφιας βουλευτή με το ΚΚΕ
Του Δημήτρη Μάρδα | Υποψήφιου βουλευτή της Α΄ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. | Καθηγητή του ΑΠΘ| π. Αν. Υπουργού Οικονομικών και Υφ/γού Εξωτερικών
Αλήθεια δεν είναι οι κυβερνήσεις Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη τους στις Περιφέρειες και στους Δήμους, που έχουν εκχωρήσει εδώ και δεκαετίες σε μια σειρά εταιρείες εμφιάλωσης, πηγές νερού, που τις καταληστεύουν πουλώντας εμφιαλωμένο νερό βγάζοντας τεράστια κέρδη; Και δίπλα πόλεις και χωριά δεν έχουν εδώ και χρόνια υγιεινό και επαρκές νερό για να πιούν και να πλυθούν;
Δεν είμαι εναντίον οποιασδήποτε μορφής διαμαρτυρίας. Τάσσομαι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και της υγειούς διαδήλωσης. Είμαι όμως κάθετα αντίθετη με οποιαδήποτε προσπάθεια χειραγώγησης και κατεύθυνσης των παιδιών. Δεν θέλω να πιστέψω πως τα παιδιά μας χρησιμοποιήθηκαν, «εργαλειοποιήθηκαν» όπως είναι της μόδας να λέγεται τελευταία και καταμετρήθηκαν για να ικανοποιηθούν πολιτικές σκοπιμότητες.
Ποιους κανόνες ακολουθεί η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα και τι εύλογες σκοπιμότητες κρύβει αυτή η τάση;
Η έμφυλη βία σε όλες της τις μορφές συνιστά ποινικό αδίκημα (συχνά κακουργηματική πράξη) και τιμωρείται αυστηρότατα από την ελληνική νομοθεσία.
Η προστασία των κατοίκων, της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, είναι τεράστιο ανταποδοτικό έργο και με την οικονομική έννοια, πέρα από το κοινωνικό περιεχόμενό του.
Οι 60.000 και πλέον εγγεγραμμένοι άνεργοι της Θεσσαλίας (νέοι σε ηλικία ή μεγαλύτεροι), όπως και γενικότερα, δεν μπορούν να ζήσουν με τα προγράμματα περιστασιακής και κακοπληρωμένης εργασίας, που προσφέρουν φθηνό και ανακυκλούμενο εργατικό δυναμικό στην εργοδοσία, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας. Ούτε με κάλπικες υποσχέσεις, ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη θα φέρει νέες και καλές δουλειές.
Στα αυτιά σου έρχονται συνέχεια τα λόγια του περίγυρου «κάνε υπομονή, έχεις παιδιά, δεν θα καταφέρεις τίποτα». Και αυτός, αχ αυτός, πάντα μετά τις μελανιές, τα αίματα, τα νοσοκομεία μεταμορφώνεται σε έναν «άγγελο», ζητάει συγγνώμη, φέρνει δώρα και υπόσχεται πως είναι η τελευταία φορά. Μετάνιωσε δεν θα το ξανακάνει, αλλά και εσύ μην τον εξωθήσεις με κάποια άλλη συμπεριφορά σου. Πρέπει να το πιστέψεις, θέλεις να το πιστέψεις.
Ο χαρακτηρισμός της χρήσης ουσιών ως «πρόβλημα» δεν είναι τυχαίος. Ενώ ανέκαθεν ο άνθρωπος και οι ψυχοτρόπες ουσίες συνυπήρχαν στην πορεία των αιώνων, το σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης (κυρίως του Δυτικού κόσμου) –όπως αυτό διαμορφώθηκε από τη βιομηχανική επανάσταση και μετά, και κυρίως μέσα στον εικοστό αιώνα– έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να εξελιχθεί η χρήση ουσιών από προσωπική, ελεγχόμενη συμπεριφορά και ανάγκη, ενταγμένη στην πολιτισμική και θρησκευτική κουλτούρα του εκάστοτε κοινωνικού πλαισίου, σε ένα πολιτισμικό-κοινωνικό φαινόμενο με ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Να δυναμώσει το αγωνιστικό ρεύμα τής σύγκρουσης με την πολιτική και το κράτος που στραγγαλίζουν τις σύγχρονες ανάγκες της || Άρθρο της Τασολάμπρου Χρυσούλας, μέλος της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ, υποψήφιας βουλευτή με το ΚΚΕ
Του Δημήτρη Μάρδα | Υποψήφιου βουλευτή της Α΄ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. | Καθηγητή του ΑΠΘ| π. Αν. Υπουργού Οικονομικών και Υφ/γού Εξωτερικών
Αλήθεια δεν είναι οι κυβερνήσεις Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη τους στις Περιφέρειες και στους Δήμους, που έχουν εκχωρήσει εδώ και δεκαετίες σε μια σειρά εταιρείες εμφιάλωσης, πηγές νερού, που τις καταληστεύουν πουλώντας εμφιαλωμένο νερό βγάζοντας τεράστια κέρδη; Και δίπλα πόλεις και χωριά δεν έχουν εδώ και χρόνια υγιεινό και επαρκές νερό για να πιούν και να πλυθούν;
Δεν είμαι εναντίον οποιασδήποτε μορφής διαμαρτυρίας. Τάσσομαι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και της υγειούς διαδήλωσης. Είμαι όμως κάθετα αντίθετη με οποιαδήποτε προσπάθεια χειραγώγησης και κατεύθυνσης των παιδιών. Δεν θέλω να πιστέψω πως τα παιδιά μας χρησιμοποιήθηκαν, «εργαλειοποιήθηκαν» όπως είναι της μόδας να λέγεται τελευταία και καταμετρήθηκαν για να ικανοποιηθούν πολιτικές σκοπιμότητες.
Ποιους κανόνες ακολουθεί η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα και τι εύλογες σκοπιμότητες κρύβει αυτή η τάση;
Η έμφυλη βία σε όλες της τις μορφές συνιστά ποινικό αδίκημα (συχνά κακουργηματική πράξη) και τιμωρείται αυστηρότατα από την ελληνική νομοθεσία.
Η προστασία των κατοίκων, της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, είναι τεράστιο ανταποδοτικό έργο και με την οικονομική έννοια, πέρα από το κοινωνικό περιεχόμενό του.
Οι 60.000 και πλέον εγγεγραμμένοι άνεργοι της Θεσσαλίας (νέοι σε ηλικία ή μεγαλύτεροι), όπως και γενικότερα, δεν μπορούν να ζήσουν με τα προγράμματα περιστασιακής και κακοπληρωμένης εργασίας, που προσφέρουν φθηνό και ανακυκλούμενο εργατικό δυναμικό στην εργοδοσία, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας. Ούτε με κάλπικες υποσχέσεις, ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη θα φέρει νέες και καλές δουλειές.
Στα αυτιά σου έρχονται συνέχεια τα λόγια του περίγυρου «κάνε υπομονή, έχεις παιδιά, δεν θα καταφέρεις τίποτα». Και αυτός, αχ αυτός, πάντα μετά τις μελανιές, τα αίματα, τα νοσοκομεία μεταμορφώνεται σε έναν «άγγελο», ζητάει συγγνώμη, φέρνει δώρα και υπόσχεται πως είναι η τελευταία φορά. Μετάνιωσε δεν θα το ξανακάνει, αλλά και εσύ μην τον εξωθήσεις με κάποια άλλη συμπεριφορά σου. Πρέπει να το πιστέψεις, θέλεις να το πιστέψεις.
Ο χαρακτηρισμός της χρήσης ουσιών ως «πρόβλημα» δεν είναι τυχαίος. Ενώ ανέκαθεν ο άνθρωπος και οι ψυχοτρόπες ουσίες συνυπήρχαν στην πορεία των αιώνων, το σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης (κυρίως του Δυτικού κόσμου) –όπως αυτό διαμορφώθηκε από τη βιομηχανική επανάσταση και μετά, και κυρίως μέσα στον εικοστό αιώνα– έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να εξελιχθεί η χρήση ουσιών από προσωπική, ελεγχόμενη συμπεριφορά και ανάγκη, ενταγμένη στην πολιτισμική και θρησκευτική κουλτούρα του εκάστοτε κοινωνικού πλαισίου, σε ένα πολιτισμικό-κοινωνικό φαινόμενο με ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
