Και με γνώμονά μας τη λάμψη αυτή, παλεύουμε μέσα στις σχολικές τάξεις, με τις δικές μας δυνάμεις να περισώσουμε ό,τι απέμεινε..
Εδώ Πολυτεχνείο… Σαν σήμερα, κάποια άδολα μάτια διεκδίκησαν το δικαίωμά τους στην αξιοπρέπεια.. Το δικαίωμα ενός ολόκληρου λαού, που είχε αφεθεί στην τύχη του..
Η φλόγα αυτή λοιπόν, ολοζώντανη! Μ αυτήν την παρακαταθήκη, αναζητούμε και σήμερα διέξοδο. Γιατί και σήμερα τσακίζουν την αξιοπρέπειά μας, διαλύοντας τη δημόσια Παιδεία. Αγωνιζόμαστε για ένα Σχολείο με σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και με κρατική χρηματοδότηση επαρκή! Αγωνιζόμαστε ενάντια στον ξεπεσμό των χορηγιών.. Είμαστε Δάσκαλοι.. με ένα βαρύ φορτίο στους ώμους.. Δε σπουδάσαμε για να αναζητούμε χορηγούς, επειδή οι ιθύνοντες είναι ανεπαρκείς..
Αγωνιζόμαστε για καλύτερους μισθούς, για την προστασία της συνδικαλιστικής δράσης…
Αγωνιζόμαστε κόντρα σε κάθε άρρωστη συναλλαγή, που φθείρει τους θεσμούς ανεπανόρθωτα, γι αυτό στόχος μας είναι, οι κραυγές να γίνουν προτάσεις που θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα.
Για όλα αυτά, ο ιστορικός σταθμός που φτιάχτηκε μόνο μέσα σε λίγες ώρες ηχεί στα αυτιά μας και σήμερα! Εδώ Πολυτεχνείο! Ο Δημήτρης Παπαχρήστος ψάλλει τον εθνικό Ύμνο, λίγο πριν εισβάλλει το τανκ.
Ευτυχώς που υπάρχει το υλικό, που αποδεικνύει περίτρανα την αιματοχυσία και απαντάει σ’ αυτούς που αμφισβητούν ξεδιάντροπα την ίδια την ιστορία..
Πώς να αρνηθείς την αιματοχυσία; Το αίμα πότισε, άφησε παντού τα ίχνη του..
Κι ήταν άοπλοι απέναντι στα τανκς! Συγκρούστηκαν τα ιδανικά με τη στρατιωτική βία! Κοίτα λαέ την κατάντια!
Εμείς την ιστορική αλήθεια θα τη διδάσκουμε με όλες μας τις δυνάμεις…
Αγώνας για κοινωνική Δικαιοσύνη και Αξιοπρέπεια…
Γι αυτό, μη ζητάτε από αυτόν που μαθαίνει τα παιδιά να πετούν, να χαμηλώσει τα δικά του τα φτερά!…
Στου βούρκου μέσα τα νερά, ποια γλώσσα μου μιλάνε
Αυτοί που μου ζητάνε, να χαμηλώσω τα φτερά…
Για όλους αυτούς που σαν σήμερα, διεκδίκησαν τη λευτεριά!
